Slaapkamer spiegels

 "Er viel een sluier van tijd en geweten over de verweerde lip,

Volzinnen ratelend, niet langer hak spring sloot,

De weg was dood.

Niemand wilde met me spelen, toen ik kind was, en juist daarom ben ik niet opgegroeid.

De hand vertrekt van schouder naar rug naar bolling op de bil en weer terug. 

Ik wou, ik wou,

Ik wou dat ik wilde dat het nu was,

Maar nu was gisteren,

En vandaag te laat. 

Ik pak mijn blokjes en popjes in. De knuffel is haar fluff verloren. En hij, hij ook. 

Mijn oma combineerde drie dochters, met een bakkerij, een sociale werkplaats en een supermarkt die meerdere dorpen voorzag van bezorging en voeding. 

Ik weet niet eens hoe ik het huishouden van 61m2 moet combineren met deeltijd vanalles. 

Dacht dat ik op haar leek. Maar ben te gevoelig voor 'n ijzeren hart, laat staan de wil. 

Ik wou, ik wou,

Ik wou dat ik het zo genoeg gewild had, dat het nu al zó was,

Maar nu was nooit,

En hier is zonder,

Dus zijn we rond,

Af,

Het is ook niet meer,

Dan hoe ijdel,

De hoop,

Is ook maar een hoopje,

Fantasie zonder feit."

Outlet Della Lana

 "Ik mis t' Gammele en Bamibal.

Ik mis een gebakken eitje halverwege de weg naar huis,

Zoenen op de oprit, het meeste nog van allemaal,

Mis de hitte van iedereen op 12m2 dansende,

In die dagen, 

Aan elkaar gestrengeld door de zon,

Wie wist? 

Dat we alles hadden, wat nodig,

Dat dromen over beter,

Springen én vallen betekende,

En ik, ik ben verspilt aan,

Verlaat me niet,

Ik heb toch alleen een,

Indraaien én zacht zoete dronken slaap nodig,

In de ogen kijkende,

Van de grootste, de grootste verantwoordelijkheid van allemaal,

De cultuur staat op scherp,

Ik stond overal vooraan,

En als dit het is, 

Dan heb je mijn gedachten nog, 

Op zijn minst,

Ik mis begroetingen alsof,

Iedereen vanzelfsprekend,

Ik mis de punk en rock 'n roll,

Naakt in slaap vallen op de kussensloop met het sigaretten gaatje,

Haar delen net na,

Ik mis dansen alsof het de laatste nacht, elke dag,

Ik wil dat je nostalgie de gevoelens doet herleven,

Dat mijn dagen voornamelijk uit niets bestaan, zoals toen,

In de ogen kijkende van,

Het grootste verlies van allemaal,

De scènes staan in brand,

En ik sta in de coulissen,

Toch een burn out,

En als dit het is,

Dan moet ik wel,

Vertrekken,

Het muurtje is omgevallen, 

Maar de gevangenis staat nog,

Alvin is kaal en verhuisd,

De wereld is van plastic,

En de live stream praat in acht talen,

Ik spreek er geen een,

Rocket Man is meer dan enkel een liedje,"