Voelt beetje weird ass om deze titel te typen. Weinig tijd gehad voor mijn eigen kunst mooie mensen. Druk bezig geweest met alle andere projecten die we hier in Eindje verzorgen met WeerWoordGeven.
Soms weet ik zeker dat ik zes jaar geleden meer uren per dag had. Maar misschien was dat alleen omdat ik toen niet perse minder deed, maar meer deed met minder verantwoordelijkheid. De zorg voor een community is soms best overweldigend. Soms moet ik mezelf we echt aan herinneren dat ik niet alles perfect kan doen, of goed voor iedereen, dat ik mijn best doe en dat goed genoeg is. Dat je niet meer kunt doen dan dat. Toch, blijft moeilijk als je voor een groter doel gaat.
Goed Carmen, als je niet heel veel deed voor de bundel release, wat deed je dan wel? We hebben met onze crew van Losse Eindjes gezeten. Het curriculum voor ons nieuwe seizoen van WoordenKots040 opgesteld. Duizend intentieverklaringen gemaakt. 😂 (Of teminste zo voelde het) facturen, ook nooit vergeten. Het kantoor gepoetst. De eerste sessie voorbereiding van WoordenKots040 bij RaraRadio gedraaid. Morgen weer een WeerWoord edit ook daar. Evaluatie van UcMasters termijn een. Voorbereidingen voor het eerste makersweekend van de nieuwe lichting UcMasters. Meeting met een nieuwe artiest die we hopen te publiceren met Ongezine gehad. De show voor 13 september voorbereid. Én coaching gesprekken. En goed ook borrels, ik bedoel ik leef wel in de cultuursector. Niet super high focus als ik probeerde te plannen voor de bundelrelease, maar wel allemaal leuk!
Echt weer lekker op zijn typisch Carmen weer. Maar goed als je niet meer draagt dan je nu dragen kan, hoe leer je dan ooit meer te kunnen dragen dan je al deed? Mijn levensmotto dit. In hindsight.
Komende weken meer updates. En gedichten. En als iemand nog tips heeft voor timemanagement altijd welkom. Altijd. Echt. Letterlijk. Altijd. Bereid. Alles. Te. Proberen. Echt. Echt. Altijd.
