"My comfortzone expanding to unknown grounds" .

"De kleuren bewegen zich voort als maden,
16.293 nog niet volgroeid maar wel geteld,
Zonder vleugels nog vervliegen zij in avonturen die ik enkel versta in woorden die ik niet spreek,
"Neem me mee" fluister ik ze toe,
Wanneer zij verslag uitbrengen,
Oh de melancholie, zij druppelt langs mijn wang,
Ik heb heimwee naar plekken die ik nooit bezocht,
Verdriet om geliefde die ik niet verloren ben,
Last van nostalgie naar een tijd waar ik niet leefde,
Zij verteren me, iedere hap die zij van het rottende vlees nemen,
Zetten ze om in nieuwe energie,
Het licht van ons bestaan,
Er gaat niets verloren bij verlies hier,
Hoe zij komen en gaan op zoek naar voeding, bodem, vleugels,
Het kietelt mijn hart te slaan op dood,
Over haar heen gebogen bestudeer ik haar,
Ik heb je nog altijd lief, maar ik kan het wachten niet verteren,
Kan de angst voor oorlog niet meer laten regeren,
Verkies nauwelijks in leven over, op sterven na dood,
Dat, is pas een vredig bestaan."

Comments

Popular Posts