"глубина, темнота, любовь."
"Soms neemt één man een weg, en soms neemt één weg een man.
Я так боялся потерять тебя на драфте, что запер тебя
в моей жажде доверия
в моих поисках подтверждения,
У меня есть ты
лишенный всякой свободы,
ты,
больше не существовало,
без меня,
владелец.
Natuurlijk, noem ik je meester. Koester ik je, het meest.
Haat ik je, sporadisch.
Wie kan me vertellen over de diepte, de duisternis?
Het desolaat van een liefde die verlaten, een brak staande grond die, stand probeert te houden.
если бы я мог выбрать
тогда я бы по-другому его придумал,
тело и жизнь, как глина, все еще гибкие,
переданный с полной верой,
что мои пальцы могут связать мою судьбу и мои руки выдержат ее вес.
Dat één blik van de ander,
'n kneepje in je hand,
Alles wat lijkt alsof,
Toch ook, met andere ogen,
In een onstuimig licht of glimlachend donker,
Dat ook tijdens het trillen afscheid genomen zou kunnen,
Als nodig.
Я все еще покидаю тебя каждый день
как ты оставил меня одиноким во всех секретах,
недоэкспонированная грусть и сердце, полное потерь,
мой живот страдал от печали,
яйцо вылупилось,
даже если это нежелательно или тихо,
не плачь, дитя мое,
Я ношу тебя
я возьму тебя
вот и желаю тебе,
Везу тебя за границу.
Nog altijd, spreekt hij de taal vermoedelijk, maar nauwelijks vloeiend.
Dat bloed zal, waar het niet gaan kan, maar hij nog nooit een wond geleden of aderlating genoten.
Was het plat te slaan dan, had ik haar al lang geleden voor je uitgetekend, je nog duidelijker geschreven, maar.
не накрывайте груз,
какими бы сложными они ни были,
слова могут,
Хотя она ломает кончик моего пера,
это также заставляет душу двигаться в двух направлениях,
что сломано?
это твой бан?
Какой милый,
только мужчина, который любит прятаться, может это сделать,
сделать его горьким на вкус.
Alleen een pyromaan, geniet van het branden van zijn vingers aan het zelf gestookte vuurtje.
Zeg me, voelt het goed, je aan mijn opbranden te verwarmen?"
Comments