sch=ttttt

 "Ben zo impulsief dat ik met mijn hart altijd overal, blind, inspring. 

Ironisch is het niet, dat compensatie alleen maar meer irritatie oplevert? Dat wij zoeken naar een veilige haven om het anker te kunnen laten, en de zwaarte van het zijn, het verlangen van vertrek doet opwellen in de zee. 

Duik dieper dan ooit hiervoor, ga dwars door de ademnood heen. Al kan ik niet zwemmen, ik kom je op de bodem toch, ik kom je, toch. 

Ik zoek naar het witte hek omlijste tuintje, naar de rode voordeur met blauwregenbloemen versierd, droom van linnen met de initialen, dat het naambordje 'n eenheid mag vertolken, én "hoe was jouw dag?" vanzelfsprekend stipt om, dat er vier hoog- of duoslapers en zacht gesmiespel elke avond, 

Wat ooit als Azure pracht scheen, miezert nu ademstokkend het einde van elk seizoen in. 

Het huis staat in brand, en ik laat haar, even langzaam opkringelen in rook als de sigaret. 

De wind is streng aan de voeten, en ik herinner me, dat ik hier geen slippers meer heb, wie de stroom niet volgt, verdrinkt uiteindelijk altijd aan uitputting. 

Kom maar, kom naar zee en neem me mee,

Neem me, neem mijn vuur en draag haar vlammen als een olympische triade,

Kom maar, kom naar zee, en neem alles wat ooit was mee,

De strandjutter zal elke scherf van het verloren leven, ieder wrak, tijdens de ochtend vloed, vinden alsof,

Het nog altijd, een schat,

Is."