Wat er wel toe doet

 "Er passeerde een vrachtwagen met Tesla's. Ik dacht aan de Chinese Eloma. Zij giechelt op de achterbank. Ik proef het zout nog op de afgrond van de tong zo net voor de laatste slik haar wegslokt. 

Ik ben niet meer boos. Of teleurgesteld. Het is gewoon de realiteit. Daar kun je niet echt iets aan veranderen tot je accepteerd. Hallo schuin afgekalfte pomodori's. Goedemorgen hamerteen. Welkom verbroken belofte en net goed genoeg voor oppas maar nooit primair. 

Het is wat het is. Was het credo anders, dan was het geen cliche en dus niet waar. Zijn wangen zijn vuurrood. Het papieren rietje is zo toe aan pensioen dat er niets meer uitkomt behalve spuug. Het lijkt prestige wel, behalve dan dat hij de naam geen eer aan doet, maar de rijping wel. 

Ik hoor de pogingen om de slush alsnog te drinken. Het blijft maar mislukken. En ik herinner me alle berichten die ik je schreef maar nooit stuurde. Wat doet het er toe wanneer het 92 dagen vs 26 tussendoortjes is? 

De tijd tikt weg wanneer ze klikken alsof het paarden zijn. Jumper. Jumper. Jumper. Er wordt gelachen over scheten en vrolijk gedanst al zitten we. Ik kijk en mijn hart springt evengoed. De tijd is te kort. De tijd gaat te snel. En niemand kan de trein stoppen die het perron al verliet. 

Ik wou John Mayer er was, om me te vertellen of hij ooit de vragen van zijn eigen liederen heeft kunnen beantwoorden. Maar de kans hem te ontmoeten is nog minisculer dan de kans op betering. Ik zucht. Er is geen uitzicht op de horizon. Geen lente meer die in de oren fluisterde elke nacht, het komt wel goed. 

Er is alleen nu. En nu is het tijd om in te leveren. Goedemorgen eeltknobbel. Welkom fronsrimpel. Hallo pigmentvlek op de venusheuvel. We doen het ermee want meer hebben we niet. Maar kon ik terug in de tijd, dan vocht ik voor je, toen het er wél nog toe deed."