X
"Het was een rustige dag. Een chaos van jewelste, je kent ze wel, de juweeltjes.
Er moet nog zo veel gebeuren. Er is geen haast, maar de tijd drukt alsnog. Als een nevelmist in de vroege avond zo slaat de druk op de keel. Er zijn geen woorden. Daden zijn de zaak vandaag. Voor een vrouw die ondernemingen haat, moet er veel aan de kar getrokken worden.
Er wordt geladen en gelost. Het is druk, of drukkende eerder. De nek lost zichzelf niet meer op, het slapen lijkt loos te zijn geworden, het hoofd loopt op zichzelf maar niet echt bij de passen laat staan in de maat.
Het is een maatwerk dat geleverd moet worden, maar desondanks met tijden zou ik zweren, one size fitts all, dat klopt zeker niet wanneer het gaat om het dragen van het hart. Het valt zo af en toe gewoon niet. Naadloos, dat is volmondig en met zekerheid, het beste. Zo en niet anders.
Het is als de stilte voor de storm. Hoe meer bladzijdes in rust gelezen kunnen worden, hoe harder de wind later waaien gaat. Loeiend met tijden. Snijdend zou ze beweren soms. Maar toch van tijd tot tijd wanneer de dag een goed uur slaat, dan briest zij op een geheel ontladende manier zo zachtjes van gelukzaligheid.
En nog een, ze wordt omgeslagen alsof het met het grootste gemak gaat. Als de zwaartekracht maar helpende is, als de draai maar als vanzelfsprekend bij de beweging hoorde, 52, 53, 54, en de dagen worden gestald, op een geheel nieuwe plek.
De mat met 'welkom thuis' voelt voor het eerst niet meer zo misplaatst. Maar gewoon. Alsof het hier, warmer, lichter, kalmer geworden is.
Het is een rustige dag. Wekkers gaan nog altijd af maar zijn niet langer alarmerend, en dat, bleek een groot goed te zijn, voor een angsthaas als ik. De rust, was onrustig zo lang als de dagen dit kalenderjaar aangeven. Maar het geeft niks, want de zucht zelve, vind het vertrouwen altijd in de slaap."
Er moet nog zo veel gebeuren. Er is geen haast, maar de tijd drukt alsnog. Als een nevelmist in de vroege avond zo slaat de druk op de keel. Er zijn geen woorden. Daden zijn de zaak vandaag. Voor een vrouw die ondernemingen haat, moet er veel aan de kar getrokken worden.
Er wordt geladen en gelost. Het is druk, of drukkende eerder. De nek lost zichzelf niet meer op, het slapen lijkt loos te zijn geworden, het hoofd loopt op zichzelf maar niet echt bij de passen laat staan in de maat.
Het is een maatwerk dat geleverd moet worden, maar desondanks met tijden zou ik zweren, one size fitts all, dat klopt zeker niet wanneer het gaat om het dragen van het hart. Het valt zo af en toe gewoon niet. Naadloos, dat is volmondig en met zekerheid, het beste. Zo en niet anders.
Het is als de stilte voor de storm. Hoe meer bladzijdes in rust gelezen kunnen worden, hoe harder de wind later waaien gaat. Loeiend met tijden. Snijdend zou ze beweren soms. Maar toch van tijd tot tijd wanneer de dag een goed uur slaat, dan briest zij op een geheel ontladende manier zo zachtjes van gelukzaligheid.
En nog een, ze wordt omgeslagen alsof het met het grootste gemak gaat. Als de zwaartekracht maar helpende is, als de draai maar als vanzelfsprekend bij de beweging hoorde, 52, 53, 54, en de dagen worden gestald, op een geheel nieuwe plek.
De mat met 'welkom thuis' voelt voor het eerst niet meer zo misplaatst. Maar gewoon. Alsof het hier, warmer, lichter, kalmer geworden is.
Het is een rustige dag. Wekkers gaan nog altijd af maar zijn niet langer alarmerend, en dat, bleek een groot goed te zijn, voor een angsthaas als ik. De rust, was onrustig zo lang als de dagen dit kalenderjaar aangeven. Maar het geeft niks, want de zucht zelve, vind het vertrouwen altijd in de slaap."
Comments