🎩 #internationalwomansday

Amandine Lucile Aurore Duvenant m'n meest geliefde 'engelachtigeman'-vrouw. 

Fragment (1833) uit Andre (vrij vertaald)

"Ze zijn voor niemand meer schaduw, en als het heden niet schitterend voor hen is, hebben ze in ieder geval niets te vrezen voor de toekomst.
Toegegeven moet worden dat onder deze mensen je soms personages tegen komt die stevig doorweekt zijn en écht gemaakt zijn om door stormachtig weer te gaan. Meer dan men zou hebben gedebatteerd, tevergeefs, tegen zijn natuur. Zo was de markies de Morand's zoon. Zonder zijn hersens in bedwang te houden, om te weten, vertrouwde hij naar gewoonte van zijn zuivere landgenoten, op niemand voor de zorg van zijn eigendom. Hij was zelf zijn butler, zijn boer en zijn deelgenoot; en zijn keuken anders zo voortreffelijk, wijn genereus, zijn vele vrienden en goede drinkers, tot slot de grenzen van het kasteel, werden, zo dacht André de Morand, niet goed gevolgd of bewaakt. Hij deed vergeefse pogingen zichzelf op te sluiten in de sfeer van dit bestaan dat zo goed paste bij de smaak en vermogens van de mensen om hem heen. Alleen en bedroeft tussen al deze mensen hield hij zich bezig met gevaarlijke vragen; "Wat hebben deze vermoeienissen en wat zijn deze genoegens? Is het het waard? Wat is het moeilijkste, om jezelf te veroordelen tot dit amusement of te laten doden door verveling?" Draaiend in de eindeloze cirkel, werden al zijn verlangens verbroken door grove onoverkomelijke obstakels. Hij voelde de behoefte om alles wat geneergd werd door zijn familie te bezitten of te voelen. Zijn karakter was in de ogen van zijn familie meer en meer ongebruikelijk en enkelvoud geworden. Zijn jeugd was ongezond en zwijgzaam geweest. In zijn pubertijd melancholiek, angstig. Graag had hij alle onbekende dingen uitgeprobeerd, maar geboren in de dagen van anarchie, verlaten, was hij door hen grootgebracht als een van hen. De goede en gezonde logica waarmee hij begiftigd was had hem geleerd tevreden te zijn met zijn bestemming, zich erin te sluiten; de kracht van zijn wil, de volharding van energie, zijn stevige koppigheid, zijn natuurlijke goedheid, of in een woord charme, was de aard van zijn grootste fout, de keten."

Comments

Popular Posts