XO

Jouw handen die door mijn haar strelen,

Met mijn wangen spelen, 

Nu in de handen van een onbekende ander, 

Te herkennen aan zijn witte jas, 

Maar ik zie alles zwart,
Als de kleur van je longen,
Waar teer blijft plakken als de net te natte zoenen,
Die je op mijn voorhoofd achterliet,
En de door sigaretten gevormde grijze mist,
Binnen in je klemt,
Wil niet in rook opgaan,
Terwijl het wel veroorzaakt werd,
Door het inhaleren van de nicotine dampen,
Het weggesneden vlees,
Verwijderd mijn gedachte van je,
In mijn angst je te moeten missen,
Mis ik hoe je eventjes licht in je slaap lacht,
Stilte omringt me in de steriele kamer,

Denkend aan vandaag, 

Omdat morgen niet meer zeker is, 

Blijf zitten met mijn handen in mijn haar, 

Alsof het de jouwe zijn...