X.
"Zijn verlangen naar de toekomst,
die hem niet toe komt,
was als de ultieme zelfmutilatie,
juist in die spiegeling,
van destructief gedrag,
lag de aantrekkingskracht besloten,
genoten van het aansporen van elkaar,
om daarna terug te vallen op "ja maar",
gekozen om de lieveminnekozingen achterwegen te laten,
omdat verlaten eerder in de straten vastgebijteld lag,
zijn pogingen de belofte te verloochenen en toch aanrakingen aan te raken,
glijden van me af als een satijnen omslagdoek,
zijn broek enkel om zijn enkels heen,
voeten onzichtbaar maar sokken wel uit,
consensus over compromis sluiten,
die als sluipmoordenaar me al te graag wil influisteren,
maar dus niet precies wat je wil,
net niet voldaan,
druppels vocht of tranen,
zie daar het verschil in de prille schim,
die wanneer de schemering valt,
het licht niet langer vast kan houden,
omdat het mij erboven verkiest,
verlies hij altijd,
zijn hart verbiedt ik zichzelf volledig te tonen,
want ik wil niet wonen,
in dit liefdesnest,
niet iedere dag getest te worden aan loyaliteit,
die geheid niet slaagt,
wanneer hij vraagt om minder krassen en meer kansen,
mijn hand te mogen houden,
slechts los vast."
 |
| Ik protesteer omdat ik besta. |
Like this? Like us! Thanksssss :))
Reactie op dit stuk? Laat het hier beneden achter!
Comments