X

"Als een oneindig treinspoor waar de stoptrein nooit het station haalt, 

vlogen de weken voorbij met hoge snelheid, 

wisselstoring in zijn brein, 

zorgde voor kortsluiting aan de remmen, 

heen of terugweg was onbekend, 

hier bent u nu te voorbarig, 

verlangend naar analytisch vermogen voor zelfonderzoek, 

leek als het uitdelen van boeken aan zij die niet geletterd waren, 

onmogelijke opgave, van het opgeven jezelf te begrijpen, 

want begrip voor zichzelf zou hij niet op kunnen brengen, 

wanneer hij al zijn vergrepen op een rij zou zetten, 

acceptatie het sleutelwoord, bleef op slot, 

coupè na coupè doorlopend, 

ieder was leeg, 

veeg van realisme door zijn nachtmerrie, 

maar ik ben toch niet alleen? 

Herrie op de achtergrond ontwaakt zijn onderbewuste, 

die de gebluste branden van ontsporing langzaam wil laten smeulen, 

rookgordijnen van opgeblazen gedachtes, 

vertroebelen het beeld dat zijn ogen weergeeft, 

het leven dat hij beleefd, 

wanneer hij zijn ogen opslaat om ze na een ristretto weer teneergeslagen te laten hangen, geschenk geschonken voor de slaapdronken, 

die loos hun zinnen vertalen, in de taal van verhalen die nooit verteld werden, 

telt hij de uren slaap op, 5, 6, en een half, nog maar eens omdraaien dan, 

met ogen open staren, naar het voortvaren van zijn leven, 

het is niet geleefd."

Train keeps on rolling down the tracks...