Logboek: Bundel release

 Ohhhh jongens en meisjes. Verdomme nog aan toe. Had iemand me ooit verteld hoe moeilijk het is om de draak in de ogen aan te kijken, dan weet ik niet of ik het gedaan had. Dat je eerst moet trotseren voordat je bij de schat komen kunt. Universele waarheid. In talloze sprookjes. Hoe ik die link niet eerder kon leggen is mij ook bijster. 

Goed, we zijn onderweg. Lettertypes zijn gekozen. Plaatjes zijn gemaakt. Kopjes bepaald. versie 2.1 of 1.2 (afhankelijk van toe je tellen wil) is on. Bijzonder blijft het wel, dat een mens kan stressen om de kleinste dingen. Tussen een paniekaanvalletje hier en daar, denk ik dan, maar wie heeft er tien jaar later nog wakker gelegen of spijt gehad van het lettertype? Echt niemand waarschijnlijk. En als ze dat wel deden, dan is er vast en zeker iets zwaar psychologisch mis, wat al helemaal niks met dat specifieke lettertype van hun debuut bundel te maken had. 

Goed de Draak van de dag lijkt vandaag instagram en facebook te zijn, die erg boos zijn over de marketing en promo content omdat het mogelijk wellicht mensen aanstoot zou kunnen geven. Ironisch eigenlijk wel, dat kunst haar grote opdracht is om te schuren, taboes aan de kaak te stellen, de rauwe randjes op te zoeken, maar wij meer dan ooit redigeert worden binnen het sociaal wenselijke regime. Daar denk ik sinds kort veel over na. Of eigenlijk al jaren, sinds de linkse kant steeds meer regels op,egt en minder openstaat voor het recht van ieder om mening, kritisch denkvermogen, en kunstzinnige interpretatie te mogen hebben gemotiveerd vanuit henzelf als eigen en uniek individu. Genoeg gesidetracked. Het zou echt fucking tof zijn als jullie ons zouden kunnen helpen, door even naar instagram of facebook te gaan en een van de posters te sharen, reposten, in appgroepje te gooien of een shoutout kunnen doen. Mucho gracias alvast mooie mensen.

Binnenkort krijg ik een personal assistent, die ik personal manager ga noemen, want we kennen allemaal mijn typisch kunstenaar chaos. ;-) Eng, spannend en leuk. Zo gaandeweg krijg ik een team van super hecht betrokken pro's die mij tot nu toe eigenlijk vooral leren dat ik mijn werk even serieus moet nemen als mijn tupperware opberg systeem. We zijn ondertussen al jaren verwijderd van dat meisje dat altijd freestylde omdat ze bang was haar teksten te vergeten. Nu ik 25 minuut monoloog show's uit de blote hoofd kan doen, is het ook tijd, om met diezelfde serieusheid die zit in het maken, het werk te promoten. Alweer zo'n ding waar ik prima wat van kan, maar altijd een te grote schaamte voor had om het voor mijzelf te doen in plaats van een ander. Wie had gedacht dat één ding doen wat te lang uitstelde omdat je het eng vond, met twaalf extra te overwinnen vooruit geschoven angsten kwam. Hehehe. Takin' it one day at a time. 

Wil je meer zien van de uitgeverij waarbij ik debuteer? Surf dan een keertje naar: www.instagram.com/ongezine 

Bundel alvast pre-orderen om ons te steunen? Check: https://weerwoordgeven.com/products/bundel-het-is-mijn-ambitie-om-alcoholist-te-worden