1, 2, 3, 4, stemmen in mijn hoofd.

De tijd staat stil,
Hij drukt me tegen de tegels,
Die even koud en levenloos,
Als wit geworden is,
In de stilte,
Tussen alle stormen in,
Probeer ik te kruipen,
Richting de emmer,
Die al dagen,
De enige is die me kan verdragen,
Ik zit in het midden van een draaiende kamer,
Maar daar waar het ooit om draaide,
Is doorgeslagen,
Illusie,
Zo bleek,
Toen deze transfusie van liefde stopte,
Zijn bloed stroomt onder de kier door,
Mijn nagellak gebroken,
Ik moest hem tegenhouden,
Voordat hij uit ons "vertrek" zou vertrekken,
Ik verleg mijn grenzen om thuis te blijven,
Maar de douane wil de slagbomen niet openen,
Van mijn thuis ontnomen,
Niet aan te ontkomen,
Door zij die verschenen om daarna weer verdwenen te zijn,
Wanneer de eenzaamheid mij stenigt,
Wordt ik verenigt,
Wanneer de eenzaamheid mij stenigt,
Ben ik verenigt,
Wanneer de eenzaamheid mij verenigt,
Met mijn enige thuis,
Zonder grenzen,
Ik ken ze,
De stemmen in mijn hoofd...

You wanted to take the jar,
That contained my heart,
With you,
Yet I wouldn't let you,
The jar is mine,
The jar is yours,
One heart broken,
One heart token.

Like this? Like us! Thanks :))
www.facebook.com/carmen.verduyn