X

Het scherm van haar i-Phone gaf de verdunde haarlijn weer. Een grijze vergezelde het bruine geheel. Was ze oud of werd ze oud? De vraag die haar al dagen als een korset benauwde. Ze trok het zich aan. Het enige waar ze niet aan trok was de grijze haar. Het bleef fascinerend. Elk raam, iedere spiegel of zelfs weerspiegeling werd plotseling een confrontatie. Het eerste schot in de oorlog die haar lichaam en geest met elkaar voerde. Ook mijn leven, ook mijn dagen zijn beperkt. Hoe lang ga ik nog wachten, werken, misschien zelfs wel hopen op mijn bestaansrecht?    Voordat bestaan, recht genoeg is.

New life, loading.

Like this? Like us! Thanks :))
www.facebook.com/carmen.verduyn