"Заставь дурака Богу молиться - он лоб расшибёт."

Kun je het helpen, dat je als vrouw, eerder of later, meegenomen wordt in? 

Ooit geloofde ik dat het zakken voor mijn rijbewijs de grootste verschrikking was die kon plaatsvinden. Nu vind ik het angstaanjagend dat ik er een heb. We gaan nooit een auto kopen. Ik ga onder geen een mogelijkheid met je rijden. Gordels zijn soms ook dodelijk. En elke dag sterven er meer mensen aan ongelukken op de weg dan in de lucht. We zullen ons hele leven aan de trein overgeleverd zijn. Maar het is het waard. Niemand gaat jou op het asfalt uitstijken zoals ze doen met vogels en katten en soms in de klakkeloosheid van telefoneren tijdens en muziek wisselen met kinderen. 

Ik ga met je aan de hand overal en wij zullen elk en ieder roekeloos vermijden. En ik begrijp het echt wel kind, als je denkt dat ik overdrijf, maar geloof me, je weet niet hoe het eraan toe gaat hierbuiten. Mensen maken elkaar elke dag kapot. Op ontelbare manieren. En jou zullen ze niet nemen. 

Niemand zal je. Ik. Ik bescherm je. Ik bescherm je. Ik bescherm je ook voor mijzelf als ik moet. Ijverig als 't paard dat dwars door de hekken, in galop, ijverig als één voor jou, die opgeven weigert bij wil."