Stukjes van de meester

Ons spraakwater reist van kunst naar kitsch,

We nemen geen slokken maar teugen,

Twee monden in plaats van rietjes aan een glas,

We kijken elkaar recht aan,

Maar wat we zien overstijgt het oog,

We praten over jeugd, fouten, het leven en daarvoorbij,

Over perversiteit,

Ik zie een koffie, een sapje en verlate lunch,

En jij, jij ziet mij,

Langzaam resoneert de lucht elke adem die je slaakt,

Ik voel je, been tegen mijn kuit, vingers die me vluchtig strelen,

Ben aan het proberen te luisteren naar je woorden,

Maar je gedachten zitten geklemd tussen mijn benen,

Ze worden bedolven onder de stortvloed van lust,

Iedere beweging die je maakt echoot door mijn lichaam,

Het is half vier, om elf heb ik het paarse setje aangetrokken, net uit de was,

Over een uur ligt het er weer, Doorweekt van je aanwezigheid,

Beide onbewogen op de stoel,

Maar ik lig opgekronkeld op de vloer, 

Je aanraking stopt niet wanneer het de lichamelijke grenzen aanraakt,

Je neemt mijn ziel,

Zelfs in je afwezigheid,

Bespeel je me,

Je maakt me een egoïst binnen de sociale context van dit kluizenaren bestaan,

Wij verheffen de kunst tot een meesterwerk.

Masterpiece me please.

Like this? Like us! Thankssss :))
www.facebook.com/carmen.verduyn