こうかくきどうたい

"Er was eens een..."
Hoor ik je stem aan de andere kant van de lijn.
Ik laat je wachten, alweer.
Ik was de tijd vergeten of kwijt, alweer.
Bazel erover aan de telefoon,
Ontwijk het je naam te gebruiken.
Wanneer ik ophang, bekijk ik nog een laatste keer mijn spiegelbeeld.
Mijn gezicht is getekend met een soort van opgetogen vermoeidheid in mijn ogen.
Ik herken deze blik enkel van ontmoetingen in de spiegel wanneer ik onderweg ben naar je. 
Vanaf onze eerste oogopslag,
Is zij verdwenen.
Heb haar geprobeerd te zoeken in de reflectie van je auto ramen,
Of in de weerspiegeling van het chroom.
Maar ze blijkt een geest, net als jij.

Spider spider on the wall.













Like this? Like us! Thanks :))
www.facebook.com/carmen.verduyn

Comments

Popular Posts