Och toch van Gogh
De plingen van ontelbare berichten,
Elke piep van de buslijn Schijdel - Eindhoven,
Ik begin te geloven dat,
Ook ik mijn oor ben verloren,
Er klinkt enkel gesuis om me heen,
Mijn focus fixeert zich op de motor,
Maar ook daar kan ik haar niet vinden,
Ik tel de tijd terug in gedachten,
Ook tijdens het dansen al,
Was ze verdwenen,
Het laatste moment dat ik me haar kan herinneren,
Was in den Bosch,
We rookte samen een peuk op het binnenterras,
Ik luisterde naar haar terwijl ze me zacht,
Lieve woordjes toe fluisterde,
Ik werd pas gek toen ze om bevestiging vroeg,
Toch?
Nu ligt zij in het afvoerputje voor regenwater,
Misschien meen ik daarom,
Constant de zee te horen.
 |
| Och Toch van Gogh |
Comments