Broeken-vrouwen
"Wie de eerste schrijver was, waar ik tegen op keek? Mijn grootmoeder.
Wie de eerste spreker die mij intimideerde of inspireren kon? Mijn grootvader.
Jaren dezelfde setlist op zondag middag;
Diensttijd, brief aan de koningin, de bakkerij van het volk,
Een korte koffie pauze,
Opgevolgd door het signature piece, de shotgun scene op de kermis, de aanval op de politieagent, de kermis die een spijbeldebakel opleverde, de bom waar mijn opa net aan ontsnapte maar die de vingers van mijn grootmoeders broer tot zich nam.
Week in week uit,
Jaar in jaar uit,
Ik kan ze mee spreken,
Ik kan ze dromen terwijl ik wakker ben,
Eindeloos reproduceren,
Elke zucht, komma en punt.
Mijn opa is een echte verhalen verteller. Een familie stam hoofd. Een prediker. Een sfeermaker. Een stille man die veel zegt. Een entertainer. Een grapjas. De beste bullshit verkoper die er is. De man die slechts een keer echt in het openbaar sprak. Op de begrafenis van mijn oma. Geen try out, geen repetitie, geen een oefeningsrondje van zijn gedicht.
Dat is het. Als het moet, dan kan men alles. Want liefde. Doet dat, met 'n mens.
Toen mijn oma dacht ze vertrok naar het hiernamaals (eerste keer, zeker wel tien jaar voor haar tijd), riep ze mij met haast naar boven te snellen om de brief aan de koningin te vatten. Haar grote trots. "Het antwoord ook, durske, het antwoord ook."
Om wilde mijn maar twee dingen nalaten, haar correspondentie met de hofdames en Juliana haarzelf, want, met haar vinger in de lucht wijzende en vuist op tafel slaande, een vrouw kan verdomme nog geschiedenis aan de keukentafel schrijven, zo lang je beleefd bent kun je alles vragen aan iedereen, met alstublieft en wat ik wil van u, kom je verdomme al een heel eind, zelfs tot aan een pardon van de kroon aan toe.
Mijn oma was van ongekend formaat, hoe tenger dan ook.
Haar grootste nalatenschap, zijn de verhalen. Het te raden gaan bij de stem die fluisterd vanuit het hart "oma zou zeggen..."
Ze verwachten vaak een schrijver die meesterlijk geniaal maar nooit doorgebroken is, hoewel zij denken dat mijn antwoord alles behalve is, krijgen zij precies, de naam die telt."
Wie de eerste spreker die mij intimideerde of inspireren kon? Mijn grootvader.
Jaren dezelfde setlist op zondag middag;
Diensttijd, brief aan de koningin, de bakkerij van het volk,
Een korte koffie pauze,
Opgevolgd door het signature piece, de shotgun scene op de kermis, de aanval op de politieagent, de kermis die een spijbeldebakel opleverde, de bom waar mijn opa net aan ontsnapte maar die de vingers van mijn grootmoeders broer tot zich nam.
Week in week uit,
Jaar in jaar uit,
Ik kan ze mee spreken,
Ik kan ze dromen terwijl ik wakker ben,
Eindeloos reproduceren,
Elke zucht, komma en punt.
Mijn opa is een echte verhalen verteller. Een familie stam hoofd. Een prediker. Een sfeermaker. Een stille man die veel zegt. Een entertainer. Een grapjas. De beste bullshit verkoper die er is. De man die slechts een keer echt in het openbaar sprak. Op de begrafenis van mijn oma. Geen try out, geen repetitie, geen een oefeningsrondje van zijn gedicht.
Dat is het. Als het moet, dan kan men alles. Want liefde. Doet dat, met 'n mens.
Toen mijn oma dacht ze vertrok naar het hiernamaals (eerste keer, zeker wel tien jaar voor haar tijd), riep ze mij met haast naar boven te snellen om de brief aan de koningin te vatten. Haar grote trots. "Het antwoord ook, durske, het antwoord ook."
Om wilde mijn maar twee dingen nalaten, haar correspondentie met de hofdames en Juliana haarzelf, want, met haar vinger in de lucht wijzende en vuist op tafel slaande, een vrouw kan verdomme nog geschiedenis aan de keukentafel schrijven, zo lang je beleefd bent kun je alles vragen aan iedereen, met alstublieft en wat ik wil van u, kom je verdomme al een heel eind, zelfs tot aan een pardon van de kroon aan toe.
Mijn oma was van ongekend formaat, hoe tenger dan ook.
Haar grootste nalatenschap, zijn de verhalen. Het te raden gaan bij de stem die fluisterd vanuit het hart "oma zou zeggen..."
Ze verwachten vaak een schrijver die meesterlijk geniaal maar nooit doorgebroken is, hoewel zij denken dat mijn antwoord alles behalve is, krijgen zij precies, de naam die telt."
Comments