"Conjuctivus."


"Iedere pagina ontsnapt aan mijn hand, glipt uit de vingers alsof het al, gisteren,


Je nam me mee naar je moeder toch, ik dacht dat de kaarten eindelijk, kans, maar je kon niet houden, wat,


Terug naar je twijfels en onzekerheid, naar elke achteraf spijt, sprint, er heen,


Dag, verderop, een toekomst met lege fotolijsten, jurken die enkel schitteren in afwezigheid, zoals de beenderen in de, kast,


Dagelijkse, kost, rauw maar nooit genoeg, en al helemaal niet deze keer, nog een,


Rondje, dat om niet draait behalve zijn eigen, as, en wat ooit in vuur en vlam, is nu ver,


Koolt, het patroon van bedacht, is uitgedoktert, zelfs vitamine cocktails kon het tekort niet, behelpen,


Dus zie je, de afdruk van de blote voeten die te veel gedanst, nog op het dashboard, of alleen, wat was,


Gekrompen, in de hitte van, in het snellen op te hoge, toeren,


Ik ben zo, er is geen kant, maar als je dan toch denkt, te moeten, kiezen,


Doe het dan, niet, als een boer, je smeekt om, dan weet,


Hoelaat het is, altijd, vijf minuten over, twee ruzies voor, halverwege uitval zonder vervanging, vrije,


Invulling, is niet hetzelfde, als,


Wil het terug, maar kan, ik, wist dat ik je, tegen het lijf, 


Natuurlijk, loopt het, anders, had het, niet, maar waag,


Het, dat je, op nostalgie, pogingen, enkel om te, proeven, wat alom geprezen toch te zuur,


Je weet niet eens, hoeveel, ik, nog steeds, en ik kan het niet, helpen, dat ik altijd met mijn leven onder mijn arm, vertrek,


Waag het, dat je perfectionisme, nog een poging, voor het beeld, over, je zit nog steeds, als zijde die door de storm verregend, aan mijn huid gekleefd, alsof zij één,


Is, maar het hart, weet wel, beter, dan waar zij is geweest, dan waar is gebrand aan haar vurigheid, thus,


Het dekbed, trekt zich over de tranen heen, stilt het smeltende kind, tot de vrouw rijzen, kan,


Meneer, wisseling van de wacht in zijn hart, meneer, twijfel tot alle zekerheid ontdaan, meneer, zwijgen tot genoeg gezegd, meneer, van,


Het hoge paard afstappen, voor vertrappeld, zo charmant en stragisch, rechter, hand van, alleszins, 


Genomen, worpen, aan, ver, want, maar nimmer, meer, of sprekelijk."

Comments

Carmen, mag ik dit moois plaatsen in Poëthement, het periodiek van de PoëzieClub Eindhoven, alsjeblieft? Hans F. Marijnissen
dalbertxavier said…
This comment has been removed by a blog administrator.
Carmen Verduyn said…
Och Hans, ik lees deze reactie net pas. Maar natuurlijk mag dat, leuk om ook een keer op 'n Eindhovense bodem print te staan. :))

Popular Posts