XOXO

"Misschien zijn wij allemaal boeken, die zo gewend zijn aan het teruggelegd worden wanneer de achterflap niet de gewenste samenvatting gaf, of de toevallige bladzij die op het moment van de eerste ontmoeting, net niet sprak naar het sympathieke van.

Kozen wij boeken maar, op basis van de inscriptie die zij ons zelf zouden schrijven, waren zij werkelijk de persoon geweest die zij wezen.
Kozen wij partners maar, op basis van hun liefde voor een punt of komma, een woord in twee gebroken of aangesloten, kozen wij partners maar, op basis van de onherroepelijke liefde die zij kunnen koesteren voor het kleinste detail van ons mens zijn.

Waren samenvattingen maar verboden, zat er maar een herroeping op glanzende kaften die verblinden, was er maar een wet tegen het gebruiken van andere vingerafdrukken in om te drukken op.

Was het maar vanzelfsprekend, dat wij, mensen, wij boeken, grondig bestudeerd werden als in de ontvankelijkheid voor elke letter puur en oprecht ongeacht.

Misschien zijn wij allemaal boeken, zo gewend halverwege op het nachtkastje te verdwijnen tussen een stapel andere opties, zo gewend in een tas tussen de rest van de bagage onze waarde te verliezen in de onvoorzichtigheid, zo gewend dat kantjes omvouwen en tot onderstrepingen beperkt worden normaal is.

Misschien zijn wij allemaal boeken, wachten op de lezer, die van begin tot eind, teder elke bladzij, met gestokte adem elke strofe, wie ons liefheeft alsof wij inderdaad even kwetsbaar wezen, als het enige echte verhaal, ons leven."