11.08.19

"Dat in het verdrinken de lucht besloten lag. Dat in verliezen de grootste waarde besloten zat. Dat mijn oma haar echtgenoot het hele leven tijdens partijtjes begrapte over zijn gesnurk terwijl zij eigenlijk iedere ochtend haarzelf wakker snurkte. Dat een bodem niet loos is wanneer zij gezien wordt als fundering om op te bouwen. Dat een labyrint enkel een weg is die men dwingt de omgeving te ervaren. Dat enveloppen geen cadeaupapier zijn maar wel als cadeautip geregistreerd worden. Dat wij tegenstrijdigheden noemen alsof zij in oorlog zijn maar ik de een nog nooit zonder de ander hebben kunnen zien overleven. Dat een hart vol van Kafka een hart vol van doorzettingsvermogen is. Dat opgeven een dubbele betekenis deelt terwijl erkennen er enkel een draagt. Dat powerfoods alleen je lichaam juist zwakker maken. Dat hoop voor de domme schijnt maar optimisme met mate van intellect samenhangt. Dat wij tegen planten lief praten om hen op te doen laten bloeien en onze eigen kinderen beleren zoekende naar dezelfde uitkomst. Dat in de vraag meestal het antwoord besloten ligt. Dat Jordan Sparks geen hit maar een punt had. Dat de dikste laag ijs het lichtste lijkt maar een mens altijd door het duister naar boven zwemmen moet. Dat eenden in groepen reizen en leven maar liever in hun eentje zijn. Dat ik ooit Kundera hoorde spreken en hij niet als een schrijver klinkt. Dat het beste ondergoed voor vrouwen door vijf mannen als "hotpants" genoemd werd maar dat eigenlijk korte broekjes zijn. Dat wij pamfletten bedrukken om te smeken of wij de bomen kunnen behouden alsjeblieft. Dat beloftes geen woorden zijn maar daden. Dat iemand luchten niets met ademruimte geven te maken heeft. Dat je een plooirok zelfs nog glad moet strijken. Dat grip hebben op niet gaat over wat binnen handbereik of vast ligt."