"Prt. 1"

"Vijf jaar,
Ik zou precies weten hoe het eruit zou zien,
Niet als de droom,
Als het zou gaan tussen het mint groene behang en jou, ik koos jou, ik koos jou,
De balustrade, iedere ochtend overnieuw voelen of zij er nog echt zit, boven aan de trap een zuchtje onder aan een glimlach,
Vijf jaar,
Het zouden er veertig kunnen zijn ik weet het zeker,
Niet als de droom,
Zo gaat het nooit meer worden dat begrijp ik wel,
Als klein meisje in mijn piraten pak of tuinbroek met een plastic lightsaber de hele wereld overwinnen, ik versloeg draken en heksen alle giftige appels werden van de boom verwijderd tot haar bladeren ieder jaar groener aangroeide in de lente en ik in de herfst de bruine resten met plakband herstelde, 
Ik verlaat de boom niet, deze kapitein zinkt met het schip,
Ik zal ervoor vechten, werken, blijven, mijn best doen, hoe ze het dan ook noemen,
Vijf jaar,
Ik kijk naar het behang vanuit de deuropening, niet zoals de droom van dit kleine meisje, maar beter, geen huis zoals in de wens maar een thuis, duizend maal waardevoller,
Ik kijk naar het behang en knuffel je vanachter mijn armen stevig om je middel heen gesloten, een zoen in je nek en een zuchtje,
Vijf jaar,
Ik wist precies waar ze moest staan, hoe ze gebouwd moest worden, wanneer en met wie, met Siem, want hij had zo'n strakke wangen en oortjes die grappig uitstaken, daar kon ik mijn leven lang wel om lachen, met hem zou ik misschien wel willen trouwen, of huis spelen in ieder geval, hij was aardiger dan Koen want hij deelde altijd zijn koekjes met mij als ik fruit mee had,
Vijf jaar,
De droom is veranderd, zeker is de plek er nog steeds, waar ik over nadacht eindeloos, hoe het ingericht moest worden, ik herken het nu zo gemakkelijk, nu dat jij in de kamers van mijn hart woont,
Vijf jaar,
Niet zoals de droom,
Maar als het zou gaan tussen het behang en jou, altijd jij, altijd jij."