Inleg Kruis en Je

"De koelkast smolt. Het water stroomde alsof de dam gebroken. En het lam sprong. Er geen katten. Wanneer het werkelijk nauw wordt.

Zijn er nog dromen, dromen die je delen wil?

De schade werd gevangen als levensvrucht dat langzaam langs de binnenste dijen naar beneden sijpelt. Geen tongen of handen. Enkel openstaande de warmte laten verteren wat eens hard en gezet.

Zijn er nog dromen, dromen die je delen wil?

Wij spenderen een blauwe dag. Zo is de wereld. Het leven. De restjes worden opgegeten alsof het een avondmaal. De handdoeken liggen in de was gevuld met het rein dat wij toch als vervuild achtten. En zo is de wereld. Het leven. Sommige dingen veranderen nooit. Maar ik, weiger, hen te geloven die, geen heiligheden of tradities.

Zijn er nog dromen, dromen die je delen wil?

Zacht zoet sappige framboos smakende fantasieën die wij vinger voor vinger binnen slepen tijdens het strelen na. Voeten in de branding op een wit strand. Schommelstoelen die gepaard met chai in de richting van de ondergaande zon staan al wachtende. Witte met grote licht doordrenkte muren die voornamelijk uit ramen en de binnentuin bestaan.

Zijn er nog dromen, dromen die je delen wil?

Wanneer het water voltrokken is en compleet opgenomen in, veranderd zij van substantie, zij wordt kneedbaar. En zo zijn meisjes die vrouwen werden maar nooit vrouwen kenden. Langzaam smelt hun hardheid in de handen van tot zij enkel nog vloeibaar en na bezinken als play doh te versmeden zijn.

Zijn er nog dromen, dromen die je smeden wil?"