"Αρχάγγελος."

"Dat zij soms verschijnen,
Lijkend op de mens, bijna onnavolgbaar in hun vervorming,
Maar gevuld met een onontkoombare hoeveelheid licht die zij gekluisterd meedragen, 
De balans behouden tussen boodschapper en lichtdrager, het stralen uitdragen weegt zwaar op de menselijke botten, die eens zo veel vaker breken dan genezen zijn,
Opdat pijn wegnemen altijd gepaard gaat met het doorgeven van een deel van je helende kracht,
Het benauwd de lichtwerkers, ik weet toch de onderwerpers zij zijn niet gewillig te luisteren,
Maar hoor mij, mijn kind, mijn man, mijn geliefde, mijn trouw, mijn belofte is de jouwe, droom voor me, fluister haar beelden zachtjes in mijn oor,
Ik zal het verhaal van haar verschijning met de vingers op de ruggenwervels graveren,
En jouw dagen, zullen en eindeloze lente worden, het licht van drie levens de duisternis kapot laten schijnen, en de vragen omdraaien tot wijsheid,
Dat het licht dat zij meedragen een bovennatuurlijke kracht bezit die zich losmaakt van de natuurwetten, hen erboven stelt door dat aan te kunnen raken, mogelijk te maken, waar geen mens ooit is geweest,
Of ik een genezer ben, een engel,
Mijn lief, ik zweer je op het hart,
Ik raak je aan met mensenhanden, 
Opdat de kloppendheid voor het alles, enkel de mens wil voelen, als zij, het jouwe mag aanraken, 
Dat zij enkel bewegen, wat al vaststond in het geschreven woord, lees de lijnen mijn liefste, en zij zullen je spreken zoals het toebehoren luistert naar dat wat hoort."