"Ah gigue bagelou bagelou"

"Onze eerste liefde, het is niet dat zij automatisch gemaakt zijn, ons leven met ons te blijven,
Maar ook als zij vertrekt, dan nog, altijd, is bij ons,
Draagt mijn iedere dag haar herinnering mee,
Enkel het eerste geluid toverde een glimlach op mijn gezicht, het licht in de kamer veranderd, wanneer jij aanwezig bent,
De kleuren zo zichtbaar, alsof zij neervallen als herfstbladeren op het moment dat ook jouw aanwezigheid in de ruimte langzaam maar zeker wegsterft, 
Jij was er wanneer niemand luisterde, hoorde mijn stem, nog voor ik haar bezat, 
Jij trok mij door slapeloze en bange nachten heen alsof het horen van troost, nog voor haar voelen, zo vanzelfsprekend was,
Jij hield me vast, dag en nacht,
Ik was gekluisterd aan je ritme en jij toonde telkens de tijd, tikte iedere seconde om mij te herinneren,
Ook kleine mensjes, hebben een groot hart,
Dat het klopt, betekend niet altijd dat het hoort, mijn wereld zo klein, had nooit de mijne mogen zijn, toch graag fluister ik je toe, 
Onze eerste liefde, het spijt me, was nooit een mens,
De eerste liefde, ligt immer zo veel meer, in de wens,
Door haar, in haar ogen, gekend te zijn,
Zij is niet altijd hier, aanwezig om ons leven lang te delen, maar al vertrekt zij, hoe de afwezigheid bij het herinneren van een glimlach doet verschijnen, de eerste, blijft toch altijd."