X
"De bundel eenzaamheid wordt gedragen, drie boeken sterk op zak, stel je voor, dat je niet meer voorzien bent in het luisteren naar de stilte.
Wat dan? Haar doorbreken, haar grenzen opzoeken, de mond opentrekken, een ander geluid slaan?
De bundel eenzaamheid wordt gelezen, boek één, klein stil stadje, en je kunt zeggen wat je wil over onze Judge Judy, maar er is geen zwijgend collectief groot genoeg om haar in de bebloedde rivieren van in onschuld gewassen handen, kleiner te krijgen dan de denkers die niet verder dachten dan hun wijsheid rijk is.
Boek twee, grote stad, de eenzaamheid wordt gedragen, in een gedogen doch teleurstellende houding beweegt zij zich voort tussen de processen, geen vonnis dat tot compleet voltrokken beschouwd kan worden, immers is het oordeel, hier enkel gedeeld met de oren die daadwerkelijk willen luisteren, de buren doen er niet meer toe, het gras is vervangen voor balkons die een spannendere loungeset hebben, maar eerlijk waar er is geen bankje dat vaster gezet is in het hart, dan 't eigenste, ook als zij enkel het bezit van 'n eenling is.
De gebundelde eenzaamheid wordt gedragen, boek drie, het laatste deel, maar zeker nooit het slot stuk, het op te dromen thuis is immer nog altijd niet in haar volledigheid door de bloed, zweet en tranen heen met eigen handen binnen bereik te beschouwen.
Er moet meer gemaak, gedronken, gevierd en gewoon worden.
Hoe ver is zij dan toch, met boek vier? Als al haar werk gaat over de eenzaamheid van de ambitieuze vrouw, dan zou zij na drie successen toch niet zomaar stoppen, wetende dat wij geen enkele vertelling konden vinden op de plekken waar er maar één weg is, en geen richting voor verkeer dat sneller gaat dan té voet, stap voor stap, eenzaam wuifelend naar de volgende plek, waar wij niemand zullen achterlaten en niemand ons welkom zal heten, niemand behalve de stilte van 'n eenling koste wat het kost op zoek naar een betere helft, de tweede van de deling, om te vergezellen in het zowaar aardige kluizenaarsbestaan.
Één blik, de bundeling van intimiteit verlaat de eenzaamheid met een verlegen lach.
Ik wist wel, dat ik je herkende."
Wat dan? Haar doorbreken, haar grenzen opzoeken, de mond opentrekken, een ander geluid slaan?
De bundel eenzaamheid wordt gelezen, boek één, klein stil stadje, en je kunt zeggen wat je wil over onze Judge Judy, maar er is geen zwijgend collectief groot genoeg om haar in de bebloedde rivieren van in onschuld gewassen handen, kleiner te krijgen dan de denkers die niet verder dachten dan hun wijsheid rijk is.
Boek twee, grote stad, de eenzaamheid wordt gedragen, in een gedogen doch teleurstellende houding beweegt zij zich voort tussen de processen, geen vonnis dat tot compleet voltrokken beschouwd kan worden, immers is het oordeel, hier enkel gedeeld met de oren die daadwerkelijk willen luisteren, de buren doen er niet meer toe, het gras is vervangen voor balkons die een spannendere loungeset hebben, maar eerlijk waar er is geen bankje dat vaster gezet is in het hart, dan 't eigenste, ook als zij enkel het bezit van 'n eenling is.
De gebundelde eenzaamheid wordt gedragen, boek drie, het laatste deel, maar zeker nooit het slot stuk, het op te dromen thuis is immer nog altijd niet in haar volledigheid door de bloed, zweet en tranen heen met eigen handen binnen bereik te beschouwen.
Er moet meer gemaak, gedronken, gevierd en gewoon worden.
Hoe ver is zij dan toch, met boek vier? Als al haar werk gaat over de eenzaamheid van de ambitieuze vrouw, dan zou zij na drie successen toch niet zomaar stoppen, wetende dat wij geen enkele vertelling konden vinden op de plekken waar er maar één weg is, en geen richting voor verkeer dat sneller gaat dan té voet, stap voor stap, eenzaam wuifelend naar de volgende plek, waar wij niemand zullen achterlaten en niemand ons welkom zal heten, niemand behalve de stilte van 'n eenling koste wat het kost op zoek naar een betere helft, de tweede van de deling, om te vergezellen in het zowaar aardige kluizenaarsbestaan.
Één blik, de bundeling van intimiteit verlaat de eenzaamheid met een verlegen lach.
Ik wist wel, dat ik je herkende."
Comments