A-via
"Wij spelen schipper mag ik over varen ja of nee, en moet ik dan een cent betalen? Ja of nee.
Al was je gratis,
Al lag je langs de weg,
Al was je ontroerend goed,
Al lag je op de markt,
Waarde, is ook maar relatief,
En ook al gaf ik geen f's maar Fk's te veel,
Dan nog altijd, wordt de kwaliteit waarmee wij geven bepaald door degene die het ontvangt en heeft wat je krijgt toch nooit de manier met wat, laat staan de manier waarop, De Weg, gegeven wordt...
Pretentieus klinkt prima, woorden met p's als leeglopende ballonnen die nooit gevuld werden op de feesten die ongeviert bleven,
Zege, doet boete aan de God waar wij niet in geloven, vraagt haar of bekoren wellicht meer met toe of aan komen te maken heeft dan in De Lijn der Ver-wacht ligt,
Maar God, hij, zij, wij, antwoorden toch nooit direct, geloof is een-lijns verbinding, verbonden voelen aan en vertrouwen op ook zonder te zien,
Zag je het maar, dat beter, best, doen, niks te maken heeft met het smaakje van de dag, ijzig, het zou pokken weer moeten zijn, maar andere ziektes hebben mij getroffen, ik ben besmet mijn leven lang al met een te hoge circulatie van hoop in dit hart, soms loopt zij zo spaak, maar nooit te vast om mij in een overdosis te doen laten Ver lopen,
Er is geen uiterste houdbaarheidsdatum al wenste ik, onderaan, pak het vast, lang houdbaar is toch nooit direct verstreken wanneer het de dag bereikt, als wij haar daarvoor al niet volledig opgebruikt hebben om de maaltijden op smaak te brengen...
Dat ik hier vergeet wat ik schreef en bij jou constand vergeet wat ik nu eigenlijk wilde zeggen, dat ja nee is en nee ja en ja eigenlijk toch altijd net als misschien is en dat een ja is die hoopt op meer, dan doelloos zwemmen, ik trappel bij het zien, van het spraakwater in je ogen maar kan de kust niet bereiken, als jij geen anker bezit om bij te zetten.
Schipper mag ik over varen? Ja of nee?
En moet mijn hart het dan afrekenen? Ja of nee..."
Al was je gratis,
Al lag je langs de weg,
Al was je ontroerend goed,
Al lag je op de markt,
Waarde, is ook maar relatief,
En ook al gaf ik geen f's maar Fk's te veel,
Dan nog altijd, wordt de kwaliteit waarmee wij geven bepaald door degene die het ontvangt en heeft wat je krijgt toch nooit de manier met wat, laat staan de manier waarop, De Weg, gegeven wordt...
Pretentieus klinkt prima, woorden met p's als leeglopende ballonnen die nooit gevuld werden op de feesten die ongeviert bleven,
Zege, doet boete aan de God waar wij niet in geloven, vraagt haar of bekoren wellicht meer met toe of aan komen te maken heeft dan in De Lijn der Ver-wacht ligt,
Maar God, hij, zij, wij, antwoorden toch nooit direct, geloof is een-lijns verbinding, verbonden voelen aan en vertrouwen op ook zonder te zien,
Zag je het maar, dat beter, best, doen, niks te maken heeft met het smaakje van de dag, ijzig, het zou pokken weer moeten zijn, maar andere ziektes hebben mij getroffen, ik ben besmet mijn leven lang al met een te hoge circulatie van hoop in dit hart, soms loopt zij zo spaak, maar nooit te vast om mij in een overdosis te doen laten Ver lopen,
Er is geen uiterste houdbaarheidsdatum al wenste ik, onderaan, pak het vast, lang houdbaar is toch nooit direct verstreken wanneer het de dag bereikt, als wij haar daarvoor al niet volledig opgebruikt hebben om de maaltijden op smaak te brengen...
Dat ik hier vergeet wat ik schreef en bij jou constand vergeet wat ik nu eigenlijk wilde zeggen, dat ja nee is en nee ja en ja eigenlijk toch altijd net als misschien is en dat een ja is die hoopt op meer, dan doelloos zwemmen, ik trappel bij het zien, van het spraakwater in je ogen maar kan de kust niet bereiken, als jij geen anker bezit om bij te zetten.
Schipper mag ik over varen? Ja of nee?
En moet mijn hart het dan afrekenen? Ja of nee..."
Comments