The Otherist
"Simpel, alsof het de essentie is van het meest romantische wezen dat ik ken,
Het beeld, twee grijze, gerimpelde gezichten, samen op een bankje buiten, ik de regionale helft, jij politiek, voetbal en de financiële rats, de kopjes koffie daar tussenin, gewoon 'n ochtend.
Simpel, alsof het vanzelfsprekend is, maar wij weten zeker, dat onze voorgangers haar weinig tot nooit in de mond namen, laat staan het woord tot daad brachten, moeilijk dan dus toch...
Maar de simpele manier van ingewikkeld, als het met jou is, dat weet ik zeker, want ik rol ons graag tussen de dekens tot een onlosmakelijk kleverige plakkende burrito, samen knus op of om elkaar geklauterd nog wat aan het nakeuvelen over de dag terwijl de vingers door de haren heen glijden en ons katachtigen doen glimlachen, zie je...
Toch weer simpel, zo lang je mijn huisdier bent en ik de jouwe een kwartiertje per dag, zullen de ogen altijd groter worden, hoe klein of onrelevant het ook schijnt.
Té simpel, omdat het naar verwachting zo moeilijk zou moeten zijn, maar wees eerlijk, hoe simpel waren achteraf, de moeilijkste keuzes die wij ooit moesten maken, samen?
Bij elkaar, is het zo simpel, ik wil je gewoon gelukkig zien, én dito, alsof geluk in je rare hoedjes en de kinderlijke ondeugd zit, alsof geluk gelijk staat aan de klank van je smackjes en je brommen tijdens het dromen, alsof gelukkig zijn, meer te maken heeft met het zien van haar in de hoeveelheid, jij druiloor dat je bent ik lief je zo, gezegd wordt, of in de altijd exceptioneel toenemende schattigheidjes verborgen zit, vijf minuutjes extra knuffelen, één klein kusje, én die ene driedubbele we hadden al afscheid genomen maar ik wilde alleen nog zeggen dat, ditjes.
Simpel, zoals het ontstond, vanzelf, simpeler, zoals het in leven bleef, twee handen die de ander liever strelen en troosten, liever open staan en friemelen dan wijzen naar, behalve als het gaat over waar wij trots op zijn, beminnen, eindeloos door geraakt worden in het diepste van het hart.
Zo simpel, dat het bijna té gemakkelijk lijkt, maar gelukkig, simpelweg óók vanzelf blijft."
Het beeld, twee grijze, gerimpelde gezichten, samen op een bankje buiten, ik de regionale helft, jij politiek, voetbal en de financiële rats, de kopjes koffie daar tussenin, gewoon 'n ochtend.
Simpel, alsof het vanzelfsprekend is, maar wij weten zeker, dat onze voorgangers haar weinig tot nooit in de mond namen, laat staan het woord tot daad brachten, moeilijk dan dus toch...
Maar de simpele manier van ingewikkeld, als het met jou is, dat weet ik zeker, want ik rol ons graag tussen de dekens tot een onlosmakelijk kleverige plakkende burrito, samen knus op of om elkaar geklauterd nog wat aan het nakeuvelen over de dag terwijl de vingers door de haren heen glijden en ons katachtigen doen glimlachen, zie je...
Toch weer simpel, zo lang je mijn huisdier bent en ik de jouwe een kwartiertje per dag, zullen de ogen altijd groter worden, hoe klein of onrelevant het ook schijnt.
Té simpel, omdat het naar verwachting zo moeilijk zou moeten zijn, maar wees eerlijk, hoe simpel waren achteraf, de moeilijkste keuzes die wij ooit moesten maken, samen?
Bij elkaar, is het zo simpel, ik wil je gewoon gelukkig zien, én dito, alsof geluk in je rare hoedjes en de kinderlijke ondeugd zit, alsof geluk gelijk staat aan de klank van je smackjes en je brommen tijdens het dromen, alsof gelukkig zijn, meer te maken heeft met het zien van haar in de hoeveelheid, jij druiloor dat je bent ik lief je zo, gezegd wordt, of in de altijd exceptioneel toenemende schattigheidjes verborgen zit, vijf minuutjes extra knuffelen, één klein kusje, én die ene driedubbele we hadden al afscheid genomen maar ik wilde alleen nog zeggen dat, ditjes.
Simpel, zoals het ontstond, vanzelf, simpeler, zoals het in leven bleef, twee handen die de ander liever strelen en troosten, liever open staan en friemelen dan wijzen naar, behalve als het gaat over waar wij trots op zijn, beminnen, eindeloos door geraakt worden in het diepste van het hart.
Zo simpel, dat het bijna té gemakkelijk lijkt, maar gelukkig, simpelweg óók vanzelf blijft."
Comments