X

"Wanneer hij ver van huis zwerft, om met de thee in de handen, het zijne op zinnen te zetten, gezondheid in acht talen met een minimum, het groene doet glimlachen, zelfs in half licht, dan, en dan alleen, weet een vrouw zeker, dat onderhandelen tegen, stribbelen of beargumenteren, niets heeft op wat de wind binnen doet waaien, wanneer ze gunstig staat, dat een zakje, verdrinkende in, een nieuw leven kan geven aan, de tong doet zinderen van, en al zoet stelende de honing smelten zal.
Wanneer hij ver van huis zwerft, om met de ogen half dromende, de blik over het bezit te schenken, dat onbetaalbaar in geen enkele valuta genoeg nullen zou kunnen samenvatten, tot de waarde van, dat niet wetende of, veel alomvattender met alle eerlijkheid raken kan, dat een verontschuldiging waar de glimlach al jubelend een dank laat staan woord probeerd te struikelen, het overdadig schitteren van en de massiviteit niets heeft op de werkelijke bron, laat staan het licht.
Wanneer hij ver van huis zwerf, om met thee in de handen, de wereld te vertellen, waar hij staat wanneer hij denkt en waar hij denkt wanneer hij staat, dat liefde en slapen, als een en hetzelfde lied zijn, tot ongekent en ongemind een woord in duizend talen, al is het maar geschreven, alsnog boekdelen spreekt."