"Fantoomliefde."

"De nagels tikken in hoog tempo, 
Het hoofd hangt en zucht,
"De toekomst,"
Zegt hij tranen slikkend,
Het grote woord, het onmogelijke, ondoorgrondelijke, onbereikbare, ongeƫvenaarde woord,
Al weken snijdt hij mijn huid, zijn uitblijvende woorden rijten mij aan parten, dood aan duizend onbeantwoorde vragen. Die door de stiltes, uiteindelijk...
Wij zitten op het perron van het eindstation, hier houden alle sporen op. De volgende stap zetten, of de reis stoppen, andere keuzes zijn er niet, de secondewijzer tikt zo ondraagelijk luid dat mijn zinnigheid langzaam aan een waan van voorstellingen wordt, twee levens, twee vragen, twee werelden, maar geen jaren.
Mijn man wordt ieder uur grijzer, zijn Wallen groeien laten slaapzand achter in zijn wimpers en onder zijn ogen, het is al goed, slaap maar, droom maar.
Hij houdt zich stevig vast aan mijn bed, ik hou hem vast. Vijf minuten. Een keer snoozen. Nog drie zinnen na het pingelen. Nog een laatste zoen. Eventjes omkijken voor het vertrek.
Zo goed als wij claimen in loslaten te zijn, zo rampzalig zijn wij, in afscheid nemen. Hij stelt dat het bestaat, maar mijn man was nooit een fan van Marco Borsato. Wij weten beiden dat wanneer hij liegt omdat hij er graag in wil geloven, hij de waarheid zachtjes fluistert in iedere stotterende ontkenning, kruimelt de betonnen muur tot op haar grondveste naar beneden.
"Ik weet niet wat ik moet doen."
Dat begrijp ik, "wij moeten er samen uitkomen," hij slikt.
Ik wilde je nooit opsluiten, breken of verscheuren, beschermen dat wel, hoe had mijn blinde optimisme ooit kunnen voorzien, dat soms meer liefde geven, harder werken voor, en alles doen en laten om, als een vloek kon voelen, voor hij die ik reken tot zegen.
"Het spijt me," "Nee, nee," "Jawel,"
Hij spreekt over willen, wensen, dromen en hopen,
Uiteindelijk is er altijd maar een,
Dat de vrede van het kleine gelukzalige genot, zijn ogen altijd overheerst, dat de acceptatie en liefde van het zelf, als gloed over hem heen gedrappeerd in de lucht hangt, mijn man, verloor hem, dƩ mens."

Comments

Popular Posts