X

"En zo stapte hij de kamer binnen.
Timide, keek bedachtzaam enkele seconden naar dé ui, 
En wist direct, 
Één Kafka kun je niet pellen...
Pakte in alle haast maar zó voorzichtig mogelijk het scherpste mes,
Met zijn zweetdruppels vallende in het niets,
Sneed haar zwijgend in een soepele beweging,
Dwars, doorsnede.
Man, 
Recht,
Naar mijn hart."