"De Wet van Irving."

"Laat ik beginnen met iets te vertellen over De Roodharige. Ik zeg altijd dat ik het wist zodra ik hem zag. Maar ik wist nog lang niet alles die dag. Het is pas enkele dagen later geweest, de werkelijke overspoeling van. Ik ontmoette hem op de gevoelige leeftijd van één en twintig jaar, maar fantaseerde eigenlijk toen ik nog veel jonger was al over seks met hem.
Het moment waarop de lust tot leven kwam, viel samen met het schuchtere willen aanraken van waarna mijn verbeelding ontwaakte en het verlangen vorm kreeg.
Wij zijn onze hunkeringen. Onze honger voor. Is eens en gelijk. Vlees, vruchten, vocht de onvermijdelijke drang tot voortplanting. Wat, is er, in een mens, zonder?
Op een dag besloot ik zijn onverbiddelijke opdringerige noodzaak om te lezen, toe te laten, opdat ik graag wilde leren over in terugkreeg. En daar schuilde het gevaar. Ik heb altijd een onbedwingbare zin gevoeld naar buitengewone opwinding. De lust van het lezen, bespelen, verteren van het begeerlijke brein.
Had jaren spraakproblemen, stotteringen en stilzwijgendheden een merkwaardige tekortkoming van gronden die onder water.
Zonder enig woord gerept, rukte de tanden het van de huid. Tot mijn schande smaakte de schaamte zo veel beter dan fatsoen. Ik wist het zodra ik hem bewegen zag, dat de enige echte lipbijtende zenuwslopende uitzinnig lonkende volle wellust in zijn vingersvlugge handen besloten lag."

www.instagram.com/carmenverduyn