"O"
"Ik overdenk het graag bij ieder station dat wij niet zomaar passeren, maar waar ik wacht.
Nu,
Laat het me kort maar krachtig zeggen, met veel te veel woorden, gezien ik immers maar een mens blijk, en mijn onvolkomenheden altijd in hun compleetheid aanwezig zijn,
Ik mag je, ik mag je een ongelbijzongruweelheid, als een ongelooflijke bijzondere gruwelijke hoeveelheid maar dan zó véél van, dít, dat ik altijd over haar uitspreken struikel,
Tju,
Ik lief je, bijna oneinvertijdlijkdoor, zoals iets dat oneindig verder dan altijd onveranderlijk doorgaat, eigenlijk, lief ik je meer dan dat, meer dan zo ranzig zoet dat mijn tanden spontaan gaatjes krijgen van de woorden die ik probeer te laten rollen van mijn tong in de vorm van een complimentje, meer dan hoe mijn lichaam sidderd bij je iedere aanraking en met haar kippenvel mij doet geloven dat er geen enkel bloemetje is dat jij niet in bloei zet met je vingers,
Toch,
Ik mis je, meer dan jouw altijd een meer, want je toch hebt geen idee lieverdje, dat hoofd, het toch is onmogelijk voor een mens als mij, om een ander te vergeten? Elke seconde staat op mijn hart-drive opgeslagen, laat haar sturing door ons iedere herinnering overnemen, ik mis je als een in onvoorkomwaardelijkbizamooilichtelijkering, een soort onvoorkombaar onvoorwaardelijke bizarre mooie lichtelijk geduld latende verliezende hunkering naar je, meer dan dat nog, ik vergat de honger, de dorst, het smachten tijdens ieder kwartier dat ik zit te wachten, ik mis je, altijd eentje meer.
Ik overdenk het graag, als een echt snapmonstertje nu eenmaal doet, maar als ik er een mag kiezen, wil ik liever je knuffelaapmonstertje zijn, want godverdomme toch, jij hebt te vaak gelijk naar mijn smaak, het gaat toch nooit om begrijpen wanneer je ook kunt voelen..."
Nu,
Laat het me kort maar krachtig zeggen, met veel te veel woorden, gezien ik immers maar een mens blijk, en mijn onvolkomenheden altijd in hun compleetheid aanwezig zijn,
Ik mag je, ik mag je een ongelbijzongruweelheid, als een ongelooflijke bijzondere gruwelijke hoeveelheid maar dan zó véél van, dít, dat ik altijd over haar uitspreken struikel,
Tju,
Ik lief je, bijna oneinvertijdlijkdoor, zoals iets dat oneindig verder dan altijd onveranderlijk doorgaat, eigenlijk, lief ik je meer dan dat, meer dan zo ranzig zoet dat mijn tanden spontaan gaatjes krijgen van de woorden die ik probeer te laten rollen van mijn tong in de vorm van een complimentje, meer dan hoe mijn lichaam sidderd bij je iedere aanraking en met haar kippenvel mij doet geloven dat er geen enkel bloemetje is dat jij niet in bloei zet met je vingers,
Toch,
Ik mis je, meer dan jouw altijd een meer, want je toch hebt geen idee lieverdje, dat hoofd, het toch is onmogelijk voor een mens als mij, om een ander te vergeten? Elke seconde staat op mijn hart-drive opgeslagen, laat haar sturing door ons iedere herinnering overnemen, ik mis je als een in onvoorkomwaardelijkbizamooilichtelijkering, een soort onvoorkombaar onvoorwaardelijke bizarre mooie lichtelijk geduld latende verliezende hunkering naar je, meer dan dat nog, ik vergat de honger, de dorst, het smachten tijdens ieder kwartier dat ik zit te wachten, ik mis je, altijd eentje meer.
Ik overdenk het graag, als een echt snapmonstertje nu eenmaal doet, maar als ik er een mag kiezen, wil ik liever je knuffelaapmonstertje zijn, want godverdomme toch, jij hebt te vaak gelijk naar mijn smaak, het gaat toch nooit om begrijpen wanneer je ook kunt voelen..."
Comments