"We're all mad here..."

"Geef me de schuld niet. Ik kon er toch ook niks aan doen, was niet bestand tegen, je liefde, God je liefde maakt me gek. Drijft me tot een idolate idioot...
Beschuldig me niet, voor de echo's van je woorden die in het kloppen van mijn hart blijven hangen... God, red me dan.
Geef me de schuld niet. God, red me dan. Je liefde. Je liefde. Je liefde. Verdomme. Elke, elke keer dat je me aanraakt. God, red me dan. 
Als liefde verslavend is, dan ben jij mijn grootste drug, gebruik je voor de rest van mijn leven. Zo verslaafd. Zo verslaafd. God, red me dan. 
Ik smeek, smeek, smeek je, nog een keer je smaak, ohhh, zo goed, waarom, waarom voelt het zo goed. 
Beschuldig me niet, liefde maakt me waanzinnig, ontoerekeningsvatbaar, gek, en als zij je niet volledig buiten zinnen krijgt, dan is het geen liefde. 
Verdomme, ze zeggen dat ik te ver ging, maar God, mij God, oh God, ik zweer je toch, je liefde is de grootste verslaving, en ik gebruik haar graag, ik ga je toch wel de mijne noemen, ohhhh, mijn obsessieve vallen, voor je iedere gril, nuk en raillerie, zelfs je schimpscheuten... Verdomme, ik doe het over, en over, en over, en overnieuw weer. 
Beschuldigd me niet. Geef mij de schuld niet, mijn hoofd was ik toch al jaren geleden verloren aan je vertoning. 
Je zegt een woord, mijn naam, en elk alles, de wereld stopt. Stop. Stop. Stop. Ohhhh. Ontoerekeningsvatbaar. Ik pleit. Al deze stiltes, al het geduld, geduld, geduldigheid, hij maakt me gulziger dan ik aankan. Oh. Oh. God, ik wil je alleen maar, maar... Meer, meer, meest. 
Ze zeggen dat te ver, fout is, maar ik smeek, smeek, smeek je dan, toch, en zelfs als ik kon, ontsnappen aan, loskomen van, onafhankelijk wezen, afkicken...
En zelfs als ik kon, als ik kon, ik doe het over, en over, en over, en overnieuw..."

Comments

Popular Posts