FBO

"Maar ik had het verdient.
Want ik maakte je gek.
Het was echt niet zo bedoeld. Niet zo bedoeld. Niet zo bedoeld. 
Hij houdt wel van me. 
Hij houdt van me. Het lag aan mij. Toch? Ja.
Ja.
Ik maakte hem gek. 
Ik maakte hem gek.
Ik maakte hem gek. 
Het was mijn schuld.
Ja. Toch?
Ik maakte hem gek. 
Ik maakte hem gek. 
Ik maakte hem gek. 
Het moest wel mijn schuld zijn toch?
Want ik werd bang van drukke plekken. 
En ik maakte hem gek.
Want ik durfde niet meer te praten. 
En ik maakte hem boos. 
Want ik werd bang om zelf na te denken. 
En ik maakte mezelf tot last.
Want ik was niet wat een mens hoorde te zijn. 
En ik had het verdient 
Hoe zwart wit het ook is, voelde het altijd als een grijs gebied. 
Want ik maakte je gek toch?
Toch? Toch?
Ik maakte je, ik dwong je.
Want ik maakte je gek.
Ik vroeg erom. 
Ik voerg erom.
Maar...
Ik zou zweren, toch...
Ik vroeg er niet om. 
Niet. 
Wél zo zwart wit. Toch.
Hoe grijs je het ook praten wil.
Maar. Maar...
Ik vroeg er niet om. 
Niet."

Comments

Popular Posts