O-MA

"Er zijn weinig zintuigelijkheden zo troostend en ongemakkelijk tegelijkertijd als geuren.
Soms steek ik er eentje op, om alleen te kijken naar de rook. Dan maak ik haar uit halverwege, rol haar in een tissue en ga wandelen door het park.
Dan ruikt het naar haar. Naar het verschikkelijke ranzige odeur van half opgemaakte menthol en lentezon gecombineerd met het nog licht rottende herfstbladeren residu dat het briesje meeneemt.
Dan zucht ik.
Wat zou ze zeggen nu, haar advies onuitstaanbaar. Brutaal eerlijk en altijd onverbeterlijk het juiste.
Kon ik nog maar op een grote vraag antwoorden met, tijden zijn veranderd oma. Want sindsdien. Is er niets veranderd. Niet genoeg.
Of wij nu vrij of opgesloten in eigen woonhuis, of wij nu gouden handboeien of een los vaste verbinding dragen, het blijft uiteindelijk, in de kern. Hetzelfde.
Bladeren voor de mond zijn er voor zij die van stem af willen zien. Vormen zich tot kalenderjaren van gehoorzaamheid aan verwachtingen. Ik ben niet gemaakt om elegant te zijn, ben geboren als met de Broek aan.
Vrouwelijkheid en uiterlijk zouden niet vergist mogen worden.
Kracht bezit zo veel meer eigenzinnigheid dan 24hours maximum hold wimpers liefelijk knipperen tijdens een verzoek.
Er is meer dan de verschijning waarover tijdens het rijkelijk vloeien van de tap in de voornaamste kringen over gesproken wordt. Vergeet de schijn die ver van de vrouw afstaat. Laat haar vallen als het gordijn dat het licht kapot schijnen doet op stoffelijk overschot. Er is de verschijning van oprechtheid die over het gezicht valt als de bruidssluier haar aftreden doet. Er is de verschijning van ontroering en trilling in stemgeluid wanneer stilte zich neerlegt in de acceptatie van wat niet anders. Er is de verschijning van geloof, hoop en liefde wanneer de ogen zonder enig voorbehoud of opgesmukte schilderingen hun onschuld en puurste doen openen.
Het was anders toen ik mijn hoofd in haar schort begraven kon samen met mijn tranen en zij met de lange nagels door mijn haren streelde. Er schuilde een rust in de wetenschap, dat zij net zo veel geloofde, heilig, in ons, als mij."