"Je reinste Kafka - prt 1."
"Ik ben verslaafd, maar geen verslaafde,
Ze lachen vaak dan, zeggen dat alle verslaafde dat zeggen,
Ik denk, je weet niet eens waar het begint,
Ik ben verslaafd aan herinneringen, maar als ze vandaag verdwijnen, zou er geen mannetje gebeld kunnen worden om me op hoek een doos-is te dealen,
Ik ben namelijk verslavingsgevoelig voor persoonlijkheid,
Het zit niet in types of navolgbare aanwijzingen,
Ben eerder aangetrokken tot uitzonderlijke combinaties van, gefascineerd door de wisselwerking, zo lang zij maar werkt,
Stagnatie of loos, is mijn grootste angst, dat de ketting niet meer loopt, zoals zij hoort,
Dat verslaafde gevaarlijke mensen zijn, is vaker uitgeroepen, dan het tekent,
Ik ben verslaafd maar geen verslaafde,
Als ik een verslaafde was, dan had ik je ieder buitensporig verzoek ver buiten de grenzen ontmoet,
Dan zou ik lozer zijn zonder en belegerd met,
Of overleven tot en met tegenover leven met, tot, de hier en niet verder,
Je als genoegen nemen of meer dan genoeg gegeven terwijl mijn gedachten je iedereen aanblik innemen,
Dan was ik gevallen in, plaats van voor of over,
Zie je, ik zoek geen ontsnapping aan, ik leg de kans kaart bij monopoly toch altijd onderop,
Jane Austen leerde me dat juist mogelijkheid de ketting breekt, maar ik neem liever Proust bij de hand,
Is het wel mogelijk om over een lijk te stappen? Ik zou er geen kunnen zetten, al dwing je me ik schiet niet voor om door te komen, als was het raak tussen neus en lippen door, laat mij maar advocaat voor de duivel in plaats van terecht staan door de mijne,
Ik wordt juist high van de realiteit in de onwerkelijkheid, daar is geen ontsnappen aan,
Ik hou ervan hoe dat wat staat ons altijd vasthoudt, de macht van tijd over mijn zijn,
Hoe zij mijn realiteit omzet in herinneringen, laat vergroeien tot mijn werkelijk persoon,
Beleid, altijd, maar geen leiding in het leidend zijn,
Ik ben immers enkel verslaafd en geen verslaafde."
Ze lachen vaak dan, zeggen dat alle verslaafde dat zeggen,
Ik denk, je weet niet eens waar het begint,
Ik ben verslaafd aan herinneringen, maar als ze vandaag verdwijnen, zou er geen mannetje gebeld kunnen worden om me op hoek een doos-is te dealen,
Ik ben namelijk verslavingsgevoelig voor persoonlijkheid,
Het zit niet in types of navolgbare aanwijzingen,
Ben eerder aangetrokken tot uitzonderlijke combinaties van, gefascineerd door de wisselwerking, zo lang zij maar werkt,
Stagnatie of loos, is mijn grootste angst, dat de ketting niet meer loopt, zoals zij hoort,
Dat verslaafde gevaarlijke mensen zijn, is vaker uitgeroepen, dan het tekent,
Ik ben verslaafd maar geen verslaafde,
Als ik een verslaafde was, dan had ik je ieder buitensporig verzoek ver buiten de grenzen ontmoet,
Dan zou ik lozer zijn zonder en belegerd met,
Of overleven tot en met tegenover leven met, tot, de hier en niet verder,
Je als genoegen nemen of meer dan genoeg gegeven terwijl mijn gedachten je iedereen aanblik innemen,
Dan was ik gevallen in, plaats van voor of over,
Zie je, ik zoek geen ontsnapping aan, ik leg de kans kaart bij monopoly toch altijd onderop,
Jane Austen leerde me dat juist mogelijkheid de ketting breekt, maar ik neem liever Proust bij de hand,
Is het wel mogelijk om over een lijk te stappen? Ik zou er geen kunnen zetten, al dwing je me ik schiet niet voor om door te komen, als was het raak tussen neus en lippen door, laat mij maar advocaat voor de duivel in plaats van terecht staan door de mijne,
Ik wordt juist high van de realiteit in de onwerkelijkheid, daar is geen ontsnappen aan,
Ik hou ervan hoe dat wat staat ons altijd vasthoudt, de macht van tijd over mijn zijn,
Hoe zij mijn realiteit omzet in herinneringen, laat vergroeien tot mijn werkelijk persoon,
Beleid, altijd, maar geen leiding in het leidend zijn,
Ik ben immers enkel verslaafd en geen verslaafde."
Comments