Wakingupatthebeachagain

Donskussen die je op mijn voorhoofd achterlaat,
Sijpelen langs mijn kippenvel en sluipen via zuchtjes in mijn droomlandschap,
Als een regen aan confetti vallen zij uit de lucht,
Ze strelen zacht langs iedere plek van mijn lichaam, toegeëigend door je vingers,
Alsof de bladmuziek van klassieke symfonieën op mijn lichaam getatoeëerd wordt,
Onzichtbare inkt die in het donkerste van de nacht haar licht afgeeft,
Mijn bloedbaan langzaam aan overneemt,
Tot de gedachte aan jou overal stroomt en zo het ritme waarop mijn hart klopt beheerst,
Zij volgt je iedere beweging,
Vertaald hen in de trillingen van een lied voor de dove,
In beelden voor blinden en een tastloze zin om te voelen,
Ooggetuigen verklaring van een dief in de nacht,
De pracht wordt enkel in dicht gezien,
Watervallen en rivieren van je zweet,
In mijn slaap verdrink ik erin,
Wordt ik wakker met je naam fluisterend op mijn lippen,
Lijken de herinneringen sochtends toch altijd in het slip van littekens te glippen,
Slaat te veel warmte mijn dekens koud,
Wanneer het mijn handen blijken te zijn, die ons elk geleefd moment systematisch opvouwt,
Hen in dozen aan herinneringen opbouwt tot hoofdstukken van verhalen die niet bestaan,
Plattegronden van huizen, die niet gebouwd zijn,
Fotoboeken van levens, die alleen in fantasie vastgelegd worden,
Je iedere adem blaast woestijnen aan slaapzand als souvenir in mijn bed, 
Gestand zijn aan je meer, dan ik ooit had kunnen dromen,
Is als een eindeloze zons op en ondergang,
In een stroperige zomer nacht collectie van mijmeringen,
Die de lijn tussen waarheid en fictie,
Als in een frictie van seconde kan doen omslaan in een scala aan plotloze eindes van een vaststaand lot."