"Cri du Coeur."

"Hij riep mij vaak bij hem. Voor het meest triviale. Het was niet zozeer dat ik verwachte, maar verbazing was verre van.
Het was een vanzelfsprekendheid, dat wanneer er zoveel muren gebroken worden, er automatisch ook gezamelijk gebouwd zal.
Hij riep wanneer het hart stopte, of weer starte, wanneer zij oversloeg, of op hol.
Hij riep duizendmaal en ik, ik beklom de berg aan omvergevallen muurtjes van ooit, liet mij vallen aan de voeten van zijn top.
Riep hem, bij mij, om te zitten en te kijken. Zo zaten wij daar. Stilzwijgend het uitzicht van de "toendaars", "als'keerders", "gewissendats" en "ooitskomers" in te nemen.
Hij riep mij vaak bij hem. Voor het meest triviale. Het was niet zozeer dat ik verwachte, maar verbazing was verre van."

Comments

Popular Posts