X

"Het is de schappelijkheid die een doorn in het oog boord. Alsof ooit.
Het is de onevenaarbare onredelijkheid waarmee gekenmerkt werd.
De lukrake belachgrage laaghartige beledigingen van belabberd wezen.
Het onuitstaanbare stilzwijgende tot de doof ons scheidt.
De torenhoge gestapelde tapijten van verwijt en wrok ongeveegde oneerlijkheid.
Het geniepig gemene afgunstige gehuiver en geklaagjankerige gesprekje over wat graag en niet genoten mag.
De misselijkmakendwalmende wrok wrekende waarachtig wormende en wezelende in ver beneden maats presterende en acterende wederkende smeken om de wezenlijkheid der vergeving.
Het gezind slopende gezondheid verloonchende geluk vergorende gegaap van traagheid en och toch de troch schranzende zal ook bejegend.
De vieze half lauwe gemoedelijkheid die geheid in geheim nog milder dan bevroren maar des te minder om de oren toch vliegens vlug verdulleme ontschoten zal.
Het hypocriete gemiet van zieliger dan zaligheid die zondaars als deze in schaapskleren zo tere uiteindelijk met huid en haar zichzelf opvreten doet.
Vreet maar.
Vreet maar.
En iedere dag dat het knaagt.
Weet, dat ik geniet.
Van het geniep en gesiss dat gevolgd door schrille piep, wanneer een slang de eigen staart vergrijpt, wanneer een rat zichzelf aanknaagt, wanneer een hond opstaat en zijn baas slaat."

Comments

Popular Posts