TX


"Het was als een rubixcube nooit opgelost zou worden omdat er kleuren tussenzaten die er niet thuishoorden.
Het was als een tergend langzame legpuzzel in 3d die wij soms noemen bij de eigenlijke naam van het beestje, een gebroken hart.
Het was als een ministeck plaatje dat zo vaak overnieuw gelegd werd met grof geweld in tijdnood en vanuit frustratie dat alle hoekjes krom waren gaan staan, poten braken en wat ooit paste met finesse niet langer blijven wilde.
Het was een boek op het nachtkastje dat gelezen zou omdat het aangeraden maar jaren en jaren op bladzijde 78 bleef hangen met een triest ezelsoortje dat de ruggegraad een beetje wijken deed en altijd een stukje bladzij openliet om stof te vangen in het alledaagse onaangeraakte.
Het was een play doh set die gekneed werd naar wil en wegen tot het enkel nog het pijnlijke misselijkmakende bruin van diaree kleuren kon.
Het was als een incompleet mens erger je niet spel waar nog maar een speler kan.
Het was een slangen en ladders dat door een vergissing van het verwaarlozend oog derhalve hoogtevrees en bijtangst was gaan heten.
Het was als een pingpong tafel die altijd met een eind omhoog geklapt staat op de zolder, eenzaam maar effectief.
Het was als een doen, durven of de waarheid, dat sterft aan ongemak nog voor het echte eindelijk in het spel opgenomen is.
Het was als een aflevering 24 die opgenomen werd op een reserve videoband maar precies aan de laatste drie minuten van het uur ontbrak.
Het was een fles wijn waarvan de kurk opbreekt en het zoete tot zuur verzaakt.
Het was als een geheugenkaartje dat door beschadiging onjuist gelezen wordt en wel opslaan maar nooit delen kan."

Comments

Popular Posts