Thuuuuush

"Soms wacht je tot de laatste schoen valt.
Al jaren.
Alsof het een spel van de langste adem is.
Al jaren.
Soms wacht je tot de laatste schoen valt.
En komt zij niet.
Geen hakje, geen pump, geen sneaker of laars. Niets.
Dan wordt de adem in gehouden zonder stop.
Verstikt het hart van angst voor de ademnood die nog moet komen gaan.
Zo kende ik, individuen, die een leven lang de langste adem wonnen.
Maar de laatste schoen, viel zelfs niet, net voor de dood, of net daarna.
Zij leefde een leven vol van onzichtbare wachtrijen en zet je jezelf maar alvast schrap.
Hebben het geluk nooit werkelijk met volle teugen genomen omdat zij altijd al bij de volgende onvermijdelijke teleurstelling leefde.
Soms wacht je tot de laatste schoen valt.
Al jaren.
Tot het besef zijn intrede doet.
Dat niemand minder dan het zelf, de laatste schoen is.
Al jaren."