#1

"Er staat een huisje aan zee, zowaar op het strand, omringt door zand langzaam over kruipend in duinen,
De plek waar ik heengaan wanneer ik heimwee heb, 
Zij is gemaakt, voor jou, voor jou en voor mij.
Haar steunbalken verdrinken graag in het vaste van de gezette grond, als vanzelfsprekend heeft haar structuur te veel gemeenschappelijk met het onze, immers, is zij op onze schouders gebouwd.
De veranda verwelkomd iedere verdwaalde blik die even op het schommelbankje naast de voordeur berust, met het in beweging zetten van dat wat ons altijd draagt, vertrouwen in haar ondanks de wind.
Wij rollebollen iedere kamer in de rondte, jagen elkaar achterna hupsend over de bank, de koffietafel is hier nooit veilig, waarom wij er ooit een strijd van maakte dat de eerste bij de afstandsbediening mag kiezen wat we kijken, een mysterie, want al win ik, of laat je me, mijn smaak is zo fout, dat we toch altijd de jouwe kiezen.
Op zachte avonden, zijn wij decadent romantisch, jij dan, ik freet gewoon dingen en giechel, stotter en bloos meer en meer bij alle jaren die we inschenken.
Er worden herinneringen opgehaald en nieuwe achtergelaten, ieder jaar één schelp aan de mobile, zij klingeld graag in de sluimering van de morgen wanneer ik expres het raam open liet staan zodat je me de hele avond ridderlijk warm houdt en snoezelen tot een heel nieuwe betekenis verheft, opgesloten in de knusheid van je armen.
De discussies, ook de eettafel, is altijd in gevaar, wij doen het er ook gewoon om, kiezen punten die we niet willen verdedigen gewoon om de ander tot waanzin te drijven, het spel voor het voorspel, de krassen en deuken laten precies zien wanneer ik toch echt wel dacht dat mij zeggen ergens op sloeg, en als dat het niet deed, sloeg mijn ring een nieuwe markering op de tafel... Jij/tafel 207, ik altijd eentje meer. 
Het is maar goed dat wij de tel niet houden want ik zou je ervoor afrekenen iedere keer dat het in m'n nadeel is.
Het bad is meesterlijk, lijkt een zee aan zich, maar is zo veel zoeter, alsof de honing aan je kont, zelfs het water bedwelmd... Wij kabbelen eindeloos voort."

Comments

Popular Posts