"Porque siempre se le pregunto Como seria sin ello, no fue problema poner la perdida en el juego."♟️
"De prijs, is het hart, en zo ook, wie betalen zal, beboet, immer meer het hart.
Er was geen goddelijke interventie, geen lot of vanzelfsprekendheid.
Er was enkel en alleen de zwijzaamheid van twee eenzamen die tesamen alleen op de wereld zaten te zijn.
Voor een atheïst om zo heilig te geloven, dat het zo had moeten zijn.
Voor een gelover om zo grillig te beroepen, dat het enkel bij toeval en niet anders.
Maar het was, anders, dan al het andere dat gekent. Familiar was. Waar het voor en achter stond.
Maar het was, anders, dan al het andere. Om naast een naaste te wezen, te voelen, te leven.
Er was enkel en alleen, het ontwijken van iedere mogelijkheid om te laten doen ontstaan, en toch telkens te struikelen over en recht te vallen in de bron vanwaaruit het al watertandend op de feiten vooruitliep, nog voor zij onomstotelijk bewezen waren.
Enkel en alleen de muurtjes, vormde een schijnbare ondoortastende afstand, die tot verbazing door het onaanraakbare vanzelf zich van de stenen ontdeden en zich opbraken tot de torenhoge enkel en alleen nog een lijn waren, een lijn die zomaar een pad, een weg, een onmisbare, een verbinding tussen, kon zijn.
Het was geen voorbedachte rade, als iets, dan was het voorbedachte afraden van, uitpraten in, verwijderen van alle kanskaarten en de gevangenis in met betalend hart.
Maar hoeveel het hart de prijs ook betaalde. Hoe lang opgesloten in een luchtdichte kist of gestorven aan honger. Het was niets dan zo veel meer waard. Er was geen te ver. Want te ver weg is waar jij was en waar ik wilde gaan.
Er was enkel en alleen de ogen die het verlies van, een ander, als in zichzelf, daar, herkent.
Er was enkel en alleen de stilzwijgende liefde van twee eenzamen die naar de armen kropen alsof even veilig in de warmte schuilend voor de oorlog die woedde door het lijf dat loopt op beblaarde voeten en aan de last op de schouders dragende zelfs zonder strop ten onder gaat aan het verstikken.
Het was een vinden voor de zoekende. En dat, is was het."
Er was geen goddelijke interventie, geen lot of vanzelfsprekendheid.
Er was enkel en alleen de zwijzaamheid van twee eenzamen die tesamen alleen op de wereld zaten te zijn.
Voor een atheïst om zo heilig te geloven, dat het zo had moeten zijn.
Voor een gelover om zo grillig te beroepen, dat het enkel bij toeval en niet anders.
Maar het was, anders, dan al het andere dat gekent. Familiar was. Waar het voor en achter stond.
Maar het was, anders, dan al het andere. Om naast een naaste te wezen, te voelen, te leven.
Er was enkel en alleen, het ontwijken van iedere mogelijkheid om te laten doen ontstaan, en toch telkens te struikelen over en recht te vallen in de bron vanwaaruit het al watertandend op de feiten vooruitliep, nog voor zij onomstotelijk bewezen waren.
Enkel en alleen de muurtjes, vormde een schijnbare ondoortastende afstand, die tot verbazing door het onaanraakbare vanzelf zich van de stenen ontdeden en zich opbraken tot de torenhoge enkel en alleen nog een lijn waren, een lijn die zomaar een pad, een weg, een onmisbare, een verbinding tussen, kon zijn.
Het was geen voorbedachte rade, als iets, dan was het voorbedachte afraden van, uitpraten in, verwijderen van alle kanskaarten en de gevangenis in met betalend hart.
Maar hoeveel het hart de prijs ook betaalde. Hoe lang opgesloten in een luchtdichte kist of gestorven aan honger. Het was niets dan zo veel meer waard. Er was geen te ver. Want te ver weg is waar jij was en waar ik wilde gaan.
Er was enkel en alleen de ogen die het verlies van, een ander, als in zichzelf, daar, herkent.
Er was enkel en alleen de stilzwijgende liefde van twee eenzamen die naar de armen kropen alsof even veilig in de warmte schuilend voor de oorlog die woedde door het lijf dat loopt op beblaarde voeten en aan de last op de schouders dragende zelfs zonder strop ten onder gaat aan het verstikken.
Het was een vinden voor de zoekende. En dat, is was het."
Comments