"Τίποτα ή κανείς δεν χρειάζεται διπλή άρνηση, οπότε και πάλι καμία αναγνώριση για τον άνθρωπο που."

"Er is geen beginnen aan het einde ontkennen zoals een bekende het vreemde intreedt.
Er is geen verhaal, geen zeggen, geen woord, geen onbegrip, onkunde of machteloosheid dat, het recht doet leven om te onderkennen wat de hand geschud moet worden, in de ogen gekeken moet, aangesproken bij naam zal, en welkom geheten wanneer uitgenodigd om te komen, binnen.
Er is geen beginnen aan het einde ontkennen zoals een bekende het vreemde intreedt.
Er is geen disonantie, discrepantie of discussie over mogenlijk, geen ruimte, geen vraagstuk, geen open of losse eindjes meer vast te zetten, geen excuus, geen probleem, geen eer of geweten.
Er is geen beginnen aan het leven ontkennen zoals een bekende het vreemde intreedt.
Er is een erkenning in de familiare omgang met dubbele ontkenning.
En dat gezicht, spreekt boekdelen.
En dat gezicht, spreekt boekdelen.
Er is geen erkenning in de familiair omgang met dubbele ontkenning.
En het twee gezichten dragende, zal dubbel lijden, eens voor het zelf, en eens voor de schijn.
Zo schijnt het.
Zo schijnt het, te, wezen.
Gelukkig, lijden mensen het meeste van wat zij vrezen.
Gelukkig, lijden mensen het meeste van wat zij vrezen.
Dat schijnt, voor het eerst, in eeuwen, rechtvaardig te wezen.
Er is geen beginnen aan de dood ontkennen zoals een bekende het vreemde intreedt."